”قطره ی آهن” وتاثیر آن روی دندان های کودک

آهن ترکیبی مهم در ساختار هموگلوبین گلبول‌های قرمز خون است که نقش اکسیژن‌رسانی را بر عهده دارد و در صورت کمبود آهن در بدن باعث کاهش رشد طبیعی (قد وزن)، بهره‌هوشی، قدرت یادگیری، قدرت مقاومت بدن در برابر بیماری‌ها می‌شود و خستگی زودرس، احساس ضعف و بی‌حالی و کم اشتهایی از دیگر عوارض آن است.

فقر آهن در کودکان یکی از شایع‌ترین نگرانی ها درباره وضعیت سلامت آنها است.

قطره آهن ترکیبی است که از ۶ ماهگی تا ۲ سالگی طبق نظر دکتر تجویز می‌شود چون تا قبل از آن به وسیله شیر مادر تأمین می‌شود.

والدین تصوّر می‌کنند بر اثر استفاده از قطره آهن دندان کودکشان پوسیده شده است در صورتی که هیچ دلیل علمی وجود ندارد که قطره آهن باعث این امر می‌شود.

این مایع قرمز- قهوه ای تیره است   تمایل و قدرت زیادی برای متصل شدن به ساختار های مولکولی سطح دندان ها از خود نشان می دهد. با توجه به زمان طولانی مصرف قطره آهن و در صورت کوتاهی در رعایت اصول پیشگیری این اتصال باعث تغییر رنگ سطحی در دندان ها خواهد شد.

 

والدین از حدود ۶ ماهگی با گاز استریل مرطوب یا مسواک نرم مناسب کودک بدون استفاده از خمیردندان شروع به مسواک زدن دندان فرزند خود کنند.

برای جلوگیری از تغییر رنگ دندان‌ها موقع مصرف قطره آهن باید قطره عقب دهان ریخته شود و سپس با آب به کودک در فرو بردن آن کمک کنند و بعد از آن دندان‌ها به دقت تمیز شود.

می توان از لک شدن دندان ها با رقیق کردن قطره های آهن با آب یا آب میوه پیش گیری کرد

پس از مصرف آهن به کودک خود شیر ندهید، چون مصرف شیر می تواند در فرآیند جذب آهن اختلال ایجاد کند.

 

قطره آهن را با آب میوه به کودک بخورانید

این کار باعث می‌شود طعم تلخ آهن احساس نشود،  ویتامین C موجود در آب میوه‌ها باعث جذب بیشتر آهن در معده و تغییر رنگ کمتر دندان‌ها می‌شود.

برخی ازغذاها مثل گوشت، حبوبات(عدس، لوبیا، ماش و لپه)، مغزها(پسته و بادام)، زرده تخم مرغ و سبزیجات هم دارای منابع آهن می باشند که می توانند در کنار مکمل های تجویز شده توسط پزشک، به تامین نیازهای بدن کودک کمک نمایند.