پرورش هوش هیجانی

افزایش هوش هیجانی باعث می شود فرد توانایی شناخت احساسات خود را پیدا کند و آنها را  بیان کند  و روی هیجانات کنترل پیدا کند  و همچنین  درک متقابلی از احساس و رفتار  فرد مقابل پیدا کند و این باعث می شود روابط خود را با افراد بهبود ببخشد و در موقعیت های مختلف واکنش مناسب تری نشان دهد  بنابراین  در پروسه رشد هوش هیجانی چهار مرحله را باید پرورش داد:

• شناسایی و تشخیص احساسات

• کنترل و بروز صحیح هیجانات

• درک هیجان خود و دیگران

• مدیریت روابط

بنابراین در مرحله اول شناخت احساسات و امکان بیان آن توسط کودک بسیار اهمیت دارد که از طریق بازی ها و نمایش و قصه و گفتگو در موقعیت های مختلف می توان هیجانات مختلف را به کودک معرفی کرد مثلا احساس شادی یا غم یا خشم یا هیجان زدگی یا ترس…

سپس باید کودک را تشویق به بیان احساس خود کرد در نظر داشته باشیم دربسیاری از موارد کودک احساس خود را نمی شناسد به  عنوان مثال گرسنه است یا خسته یا ناراحت ولی رفتارهایی نشان میدهد که نشان دهنده فقط ناراحتی اوست ویا از موضوعی ناراحت هست ولی به جای اعلام و بیان آن عکس العمل خشم و عصبانیت ویا گریه را انجام می دهد . در اینجا کودک باید بتواند احساس خود را بشناسد و مطرح کند .

در بعضی موارد کودک احساس خود را می شناسد ولی به دلیل ترس از عدم درک شدن و یا برخورد نامناسب از طرف مقابل مثل مسخره شدن و یا برخورد تند و خشن توان و یا  جرات اعلام آن را ندارد وسرکوب هیجانات می تواند بسیار در روان و جسم کودک اثرات مخرب بگذارد .

 .در اینجا مرحله همدلی و درک متقابل اهمیت پیدا میکند که والدین و دوستان احساس کودک را پذیرفته و اورا درک کرده و با او همدلی انجام دهند تا او بتواند به راحتی احساس خود را بیان کند

همدلی کردن با احساسات  یعنی کودک را بخاطر عصبانی بودن و یا غمگین بودن و یا اضطراب داشتن و ترسیدن مسخره و سرزنش نکنید بلکه به او بگویید می دانم از این موضوع ترسیدی یا عصبانی شدی ولی بیا با هم فکر کنیم که چکار کنیم عصبانیت یا ناراحتی تو کمتر شود . در واقع همدلی کردن به معنای پذیرش همه رفتارهای کودک نیست بلکه به معنی قبول احساس کودک می باشد مثلا کودکی که از تاریکی می ترسد را نباید بهش گفت تاریکی که ترس نداره یا تو چقدر ترسویی بلکه می گوییم می فهمم چقدر وقتی در تاریکی قرار میگیری احساس ترس میکنی .

.نقش مهم والدین دراین شرایط این است که الگوی مناسبی برای کودک خود باشند والدی که می تواند هیجاناتش را ابراز کند و ازآنها نام ببرد و خشم خود را کنترل کند و رفتارهای مناسب  در موقعیت های سخت  نشان دهد می تواند بهترین الگو برای کودک باشد.

در مرحله بعدی فرد بایستی بتواند احساس خود را مدیریت کند و برای حل مشکل خود به جای عکس العمل هیجانی راهکار مناسب پیدا کند . در اینجا مهارت حل مساله اهمیت بسزایی پیدا می کند .

 در این موقعیت بایستی  با روش های افزایش قدرت حل مساله به کودک  کمک کرد تا راهکار های مختلف ارایه کند یا در مورد اینکه چطور می تواند هیجانش را کنترل کند چه راه حل هایی را پیدا کند .

ما سعی نموده ایم در ویدیوهای این دوره ها روش های کنترل خشم و یا ترس و یا غم را به کودکان نشان دهیم .